05 april 2017
03 april 2017
Verslag van Wim
Dag aardige, lieve,
vrolijke, geblesseerde, fanatieke, maar vooral enthousiaste Vlielandgangers.
Op de terugreis naar
Harlingen heb ik mij eigenlijk versproken door te zeggen dat ik wel even een
verslag van ons Vlielandweekend zal maken, dus hou je vast en huiver, hier is
mijn verslag. Soms niet altijd objectief, maar wel inspiratievol voor 2018 en dan
hopen we natuurlijk dat de groep iets groter zal zijn.
In de
auto onderweg naar Harlingen dacht ik: laten we er eens een lekker rustig
weekend van maken, een beetje kletsen, wat drinken en vooral de mensen beter
leren kennen.
Nou, dat kwam even
bedrogen uit, het was en is niet rustig geweest, veel teveel gekletst en gedronken,
teveel gedanst en oh ja, we hebben ook nog gebald met elkaar, maar de mensen
hebben elkaar beter leren kennen en hebben aangetoond nog een echte EAVV groep
te zijn, met hier en daar wat nieuwe gezichten.
In de
aankomst/vertrekhal ontmoette ik al snel enige mensen die ik nog uit het
verleden kende en met wie ik leuke gesprekken had op de heenreis op de boot. Op
Vlieland aangekomen werden de fietsen gehaald en trokken we in stoet naar ons
onderkomen, en dat heeft mij wel verrast. Het was er schoon, gezellig ingericht
en voorzien van privacy.
Sommigen onder ons
hebben dat absoluut niet nodig, ze kruipen als vraatzuchtige wolven bij elkaar,
delen het gesnurk en de wilde (vrouwen of politieke, Harry) verhalen met elkaar
en komen er dan na 3 dagen weer als makke lammetjes uit.
Nu dat is dan prima,
Wimpie had een luxe kamer alleen tot zijn beschikking, luisterde naar zijn
eigen snurk symfonieën en kon rustig de aankomende dagen overdenken. Helaas zag
ik soms ‘s nachts prachtige beelden van een top volleyballer,
maar dat zal ongetwijfeld de rode wijn zijn geweest.
Na aankomst op vrijdag
zijn we met zijn allen gaan borrelen, Ricks had voor een passend
aankomstdrankje gezorgd en de verhalen kwamen op gang. Uiteraard moet je
daarvoor soms een gangmaker hebben, dhr. Hafkamp had met zijn 34 reizen met
EAVV naar Vlieland wel enige gespreksstof en zo begon het weekeinde gezellig
met zijn allen aan de grote tafel, vol met chips (had jij de inkopen gedaan
Ricks??), bier, rode wijn en lange verhalen, nou mijn kaakspieren hebben
overuren moeten maken, hedenmorgen zei mijn tandarts dat ik de mond iets verder
open moest doen en toen heb ik hem maar even gezegd dat mijn spiertjes
lichtelijk ontwricht waren.
Enfin, na de borrel
kwam de BB met als meesterkok onze Ed en Hans, het duo met meer als 4 handen op
ene buik, maar wel zeer gezellig en ze hebben mij op de wedstrijddag veel
volleybalwerk uit de handen genomen, waarvoor mijn dank!
Uiteraard wordt er dan
na de koffie geklaverjast, sommigen gingen even wandelen om het
alcoholpercentage iets terug te dringen en er werd een spelletje Yahtzee
gespeeld.
Nu kan ik jullie
vertellen dat je daar niet overmatig begaafd voor hoeft te zijn en het spelletje
werd dan ook door mijn persoontje gewonnen, HA HA.
Dag 2:
Uiteraard sta ik zoals
altijd vroeg op, Sander was mij echter voor en na de thee werd het tijd voor
een korte wandeling, de weg die ik gisteravond nog in de groep had afgelegd was
ineens veel korter, niet schuin aflopend, niet voorzien van losse stenen en ik
kon warempel de zee goed zien en deze was blauw terwijl deze gisteravond, meen
ik, roodgekleurd was (alcohol?)
Na het gezamenlijke
ontbijt op de fiets naar de sporthal en beginnen aan het toernooi, en daar
kunnen we heel kort over zijn. Zoals Ricks al vooraf vertelde is het meedoen
tien keer belangrijker dan het winnen.
Nu Ricks, je hebt de
daad bij het woord gevoegd want ik heb je niet kunnen ontdekken in de partij
tegen ons, en ik mag aannemen dat je de teams eerlijk had samengesteld. Het
team met het duo Hans en Ed, onze fantastische Annemarie, een zeer goede en
rockachtige Miranda, het smashkanon Sander en de opvuller Wimpie (je moet er
toch echt 6 hebben) walste over het andere EAVV-team heen, wat ons uiteraard
zeer goed deed.
Andere teams waren
echter net iets beter waardoor bv het team Hete Bliksem, met Jos Berntsen boven
ons beiden eindigde. Natuurlijk krijgt Jos hiervoor de rekening nog
gepresenteerd, want met 3 koekvrouwtjes afreizen naar Vlieland is wel spannend
buiten het veld maar beslist niet erin. We hebben hem daarom maar even
geholpen, want dat doe je toch voor een mede Arvevo-lid, of niet soms.
Laat Jos het bier maar
vast koud zetten en vergeet de bitterballen niet Jos!!
Na het ballen kregen
wij een heerlijke pasta voorgezet door ons kookteam bestaande uit Hans en Ed,
jawel hoor, de oude Petra (ha ha, wie verzint er nu zoiets, ik niet hoor!) en
nog enige anderen.
Op dit moment werkte
de alcohol weer en ik kon niet onderscheiden hoeveel erin de keuken waren, maar
het was er wel erg druk.
Daarna gereedmaken
voor de disco, nou ja er werd wat gedanst maar om nu te zeggen dat het gezellig
was, het was aardig. Om de waarheid te zeggen heeft iedereen zich ook weer op
deze avond geweldig vermaakt en hebben we ons best gedaan geen geld te laten
zitten in de gezamenlijke pot, want het drinken was gratis en dat hoef je geen
twee keer te zeggen.
Op de dansvloer werd het
steeds drukker en ik heb mij kostelijk vermaakt met de dansende dames (jammer
dat zij nu net in een andere groep zitten maar je kan niet alles hebben)
Petra, de discoster, (leuk
bloesje Petra, de kleuren van de lampen weerkaatsen zeer goed op de
zilverachtige stof), Petra 2, de dansster met een glas bier in de handen, onze
aankomende en beslist niet te grote ster Ilse (oh ja soms samen met Sander???)
en niet te vergeten onze onbetwiste rock-ster Miranda die werkelijk weet hoe je
op al die oude nummers moet dansen. Natuurlijk ben ik Els niet vergeten, want
ook zij danste als een jonge godin tussen al die sterren. Uiteraard heb ik ook
Monique en Annemarie op de dansvloer zien swingen, chapeau hoor!
Zo’n avond gaat snel
voorbij en voordat je het weet zit je ‘s nachts om drie uur aan de
gebakken eieren. Heel bijzonder!
Dan is natuurlijk de
zondag rustdag, maar dan worden er alweer fanatiek spelletjes bedacht. K.....schieten,
wandelen, inkopen doen en zelfs gingen er al 3 musketiers met de 12 uur-boot (een
andere keer die van 5 uur nemen hoor, kun je ook ‘s avonds nog gezellig thuis zitten).
Nou ja, dan maar naar
het oude Posthuis fietsen en daar gevroren appelgebak met saus eten.
Het was echt warm op
het terras en we zagen de EAVV groep dan ook langzaam binnen druppelen (vooral
langzaam Miranda).
Er gingen wat mensen
de duinen in, ???? ,sommigen nuttigden een zeer smakelijke lunch en anderen
fietsten weer naar het dorp.
Wat dan gebeurt kan in
een notendop worden samengevat, nl. niets.
Oh ja, Henk kocht een
nieuwe pet (had ik echt goedkoper kunnen leveren, Henk) en Annemarie kon toch
met de middagboot mee. De politieke discussie, onder de middagpannenkoek was
heel enerverend, vooral de uiteenzetting van Peter (gelukkig deed bij
mij de alcohol nog steeds zijn werk) en de reacties op de politieke
meningen van ons door Harrie.
Bij het verzamelen
bleken ook Henk en Els nog met de middagboot mee te kunnen, zodat Els toch nog
haar Friese Kroketje op tijd kreeg aan boord.
Na het afscheid nemen
in de Harlingse haven is eenieder hopelijk weer goed en veilig thuisgekomen.
Ik wil de organisatie,
Ricks, Peter, Petra, Hans en Ed danken voor hetgeen zij dit jaar voor ons
hebben betekend. Ik had jullie bijna allen een kaapsviooltje als dank willen
geven, maar ja er zat een potje omheen.
Verder wil ik iedereen
bedanken die ervoor gezorgd hebben dat de 37e editie van het
Vlieland toernooi en verblijf een succes is geworden en hopelijk werkt dit
verslag erbij toe dat de groep volgend jaar weer iets groter wordt.
Nieuw is dan het eten
van boterhammen met zand, het slapen in de duinpannen in kleine tentjes, het
douchen in de zee en het spelen tegen bejaarden uit het plaatselijke tehuis.
Spannend toch??
Als laatste wil ik nog
even vermelden dat niets uit dit verslag op waarheid berust, de locatie en de
personen zijn verzonnen, en de auteur vanwege betalingsachterstand niet met
naam en toenaam mag worden genoemd.
Mocht toch dit stuk
gepubliceerd worden kunt U de ontvangen betalingen en rechten storten op
REKENING: Vlieland 2018 GEZELLIG EN HEEL ONTSPANNEN.
Groet en tot in
Kermisland, Wim
Abonneren op:
Posts (Atom)